Cees Nooteboom wordt van jongs af aan gedreven door nieuwsgierigheid naar de wereld. Reizen is voor hem meer dan het overbruggen van afstanden, het is zijn manier van leven. Met een variant op een uitspraak van die andere grote reiziger in de Nederlandse literatuur, Louis Couperus, zou Nooteboom kunnen zeggen: 'Zo ik iets ben, ben ik reiziger.'
In de sporen van Don Quichotte bevat een selectie uit zijn reisverhalen, bijeengebracht door de Colombiaanse Univrsiteit van de Andes ter gelegenheid van Nootebooms bezoek aan de internationale boekenbeurs in Bogota.
Wat je ziet als je Consuegra nadert, is het moment van inspiratie van de auteur. Bij een bepaald licht, een bepaalde constellatie van de wolken, de trilling van de hitte die over de vlakte kan hangen, krijgt alles hier iets spookachtigs, onwerkelijks. Het was natuurlijk Cervantes zelf die, vóór zijn Ridder het kon doen, reuzen in deze molens heeft gezien, en zelfs nu ik hierboven bij de ruïnes van het kasteel sta, kan ik me niet helemaal van die fantasie losmaken.