In dit boek beschrijft Arita Baaijens haar eerste woestijnreizen, waarbij ze op zoek ging naar oude karavaanwegen en resten van vergeten beschavingen, haar wanhoop als ze dagen achtereen geen water kan vinden, de vermoeiende lange dagmarsen en de soms verstikkende eenzaamheid. Maar bovenal is dit boek een liefdesverklaring aan haar kamelen en aan de ongrijpbare schoonheid van de woestijn.
Al eeuwenlang is de mens gefascineerd door de woestijn. Dit wrede land betovert als geen ander en trekt telkens weer reizigers. Ook Arita Baaijens raakte in de ban van de woestijn. Ze gaf haar baan op, kocht kamelen en leerde in de woestijn te overleven. In Een regen van eeuwig vuur beschrijft ze haar ervaringen tijdens haar eerste reizen, waarbij zij op zoek ging naar restanten uit vroegere beschavingen. Ze beschrijft haar wanhoop als ze dagenlang niet weet waar ze is of geen water kan vinden, de vermoeiende lange dagmarsen en de soms verstikkende eenzaamheid. Maar bovenal is dit een boek over haar grote liefde voor de kamelen en de passie voor de ongrijpbare schoonheid van de woestijn.