Reisroman

Yeti-jagers verhaalt van kleurrijke avonturiers die ervan overtuigd zijn dat er in Centraal-Azië nog steeds een Wilde Mens leeft. De auteur, Tjalling Halbertsma, stuit op geruchten over het bestaan van een levende Wilde Mens en zoekt naar ooggetuigen. Hij spreekt herders en boeren die hun vee tegen de yeti beschermen en ontmoet onverzettelijke onderzoekers die zich als aap verkleden om de Wilde Mens van dichtbij te kunnen bestuderen. Ook laat hij het dna van twee mysterieuze haren onderzoeken en legt hij recente schedelvondsten voor aan een vooraanstaande paleontoloog en forensisch anatoom. Halbertsma raadpleegt geheime rapporten van het sovjetonderzoek naar de Verschrikkelijke Sneeuwman en laat zien dat de yeti in Kuifje in Tibet gebaseerd is op de schetsen van een Engelse yeti-jager.

Yeti-jagers is een excursie in de cryptozoölogie van Centraal-Azië, een zoektocht naar de drijfveren van pioniers die verguisd zijn door de gevestigde biologie – en naar het mythische wezen zelf.

Een dichter van ruim honderd kilo en een Russische fotografe besluiten op 1 juni 2008 kwart voor vier ’s middags om vanuit Leiden naar Rome te fietsen. Ze zijn niet getraind, vooral hij niet, en niet voorbereid. Zij heeft een gele mountainbike, waarvan het vooral belangrijk is dat hij geel is, hij heeft voor 95 euro een zesdehands Batavus racefiets gekocht bij de Turkse fietsenmaker om de hoek. Eenenveertig dagen later en 2600 kilometer verder komen ze aan op Campo de’ Fiori in het hart van de Eeuwige Stad.
Dit boek is hun gezamenlijk verslag, in woord en beeld, van een reis via Zoeterwoude-Dorp, Tilburg, Marseille, Genua en de hoeren van Pisa, over heuvels, bergen en cols, langs wijnkelders en wegrestaurants, parkeerplaatsen en snelwegen, badplaatsen en everzwijnen – een reis die hun leven heeft veranderd.
Een boek voor fietsers, dromers en voor alle mensen die beseffen dat je meer leert van een moeizame beklimming dan van een makkelijke afdaling en dat de weg belangrijker is dan het doel.

In het najaar van 1986 reist Adriaan van Dis af naar China en aan - grenzende landen. Hij volgt de eeuwenoude zijderoute en maakt kennis met een land vol bureaucratische maatregelen en een volk dat vreemdelingen het liefst mijdt of misleidt. Toen ik het meisje van de Shanghai Noodle, een eethuis in de Amsterdamse Molensteeg, vroeg: 'Hoe is China?' zei zij: 'Very big, China.' Zij hielp mij bij het uitspreiden van de kaart op het bevlekte tafelpapier en ik werd even stil. Nog nooit had ik een land met zoveel vouwen en meridianen in mijn handen gehad. Met mijn eetstokje wees ik haar de tocht aan die ik van plan was te gaan maken. Vliegen naar Hongkong (zij lachte want daar is zij geboren) en dan naar Shanghai, Peking en Xian, beginpunt van een van de oudste handelswegen ter wereld, de zijderoute. 'The Silk Road,' zei ik, en zij nam de mouw van haar blouse tussen duim en wijsvinger. 'Chinese silk,' fluisterde zij.